Ταινία τρόμου με βαθιές ηθικολογικές και καλλιτεχνικές ανησυχίες που προβάλλονται μέσω παλιομοδίτικου μοτίβου εμπλουτισμένου με σύγχρονα στοιχεία, αποδίδοντας την αίσθηση της εποχής που διαδραματίζεται η ιστορία -1979- με μια "φρεσκάδα". Σφιχτή χειραψία Ερωτικού και Σπλάτερ σκηνικού με πολύ ευρηματικό τρόπο σεναριακά και σκηνοθετικά, αφού πολλές φορές οι ερωτικές σκηνές αποτελούν συνέχεια των σκηνών τρόμου και το αντίστροφο. Ουρλιαχτά πόθου και Ουρλιαχτά φρίκης συνυπάρχουν προσπαθώντας να φωτίσουν σκουριασμένες, φοβικές και σκοτεινές αντιλήψεις περί σεξ και ηθικής. Κινηματογραφικές αναφορές Σεναριακά και Σκηνοθετικά σε κλασικές ταινίες τρόμου επίσης με ευρηματικότητα -όπως η σκηνή με το τσεκούρι αλά "Λάμψη"-.
Η Ευρηματικότητα είναι χαρακτηριστικό που συναντάμε συχνά στο φιλμ. Προσθήκη έξυπνου χιούμορ που χαλαρώνει την Hard ατμόσφαιρα. Όταν η "δράση" -το γύρισμά τους- κάνει Time Out, οι ήρωές μας χαλαρώνουν κάνοντας εποικοδομητικές και βαθυστόχαστες αναλύσεις. Διαφωνούν, άλλοτε συμφωνούν, ή κάπου στην μέση ισορροπούν κάνοντας συμβιβασμούς για να συνεχίσουνε τα γυρίσματα της Ταινίας τους. Η οποία αποτελεί μέσω εκπλήρωσης των ονείρων τους. Διαφορετικά όνειρα προσπαθούν να εκπληρωθούν από την ίδια ταινία. Τι είναι τελικά αυτό που προσπαθούν να δημιουργήσουν; Ο καθένας βάζει την ταμπέλα των δικών του ονείρων και σκοπιμοτήτων. Ας εστιάσουμε λίγο στην ταμπέλα που βάζουν οι χαρακτήρες μας στο έργο που φτιάχνουν. Ο πιο κυνικός παραγωγός μας το βλέπει πιο εμπορικά, θέλει η τέχνη να δίνει στο κοινό αυτό που θέλει να δει -περισσότερο σεξ-. Βλέπει την Τέχνη ως Σεξ και τα Μοσχάρια ως Μπριζόλες, κοινό αυτών.. η Σάρκα.. ωμή & ψημένη αντίστοιχα. Ο προικισμένος επιβήτορας Πρωταγωνιστής το βλέπει ως ανάδειξη του ανδρισμού του και ως προέκταση προηγούμενής του ιδιότητας. Ο Σκηνοθέτης βλέπει την Τσόντα του ως τέχνη που θα τον πάει στο Χόλυγουντ. Αλλά όταν μιλάμε για γυρίσματα Πορνό ταινίας μην ξεχνάμε ότι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές -Stars- είναι οι "Κυρίες". Έχουμε 2+1 τέτοιες Σταρ στην ταινία μας. Η μια θέλει να αναδεικνύει το ερμηνευτικό της ταλέντο μέσω του πορνό, η άλλη με αυξημένες φιλοδοξίες ευελπιστεί να γίνει μεγάλη Σταρ του Χόλυγουντ -γιατί πιστεύει ότι μόνο αυτό της Αξίζει-. Και η +1 βλέπει την ταινία ως "Φακό" που την βοηθάει στην διερεύνηση εις βάθους του "είναι" της και ως "Τσεκούρι" που θα την απελευθερώσει από τα ηθικολογικά ταμπού της.
Η Ταινία τους απόκτησε κοινό -το ηλικιωμένο ζευγάρι- πριν καν κυκλοφορήσει, από τα γυρίσματά της. Καθοριστική είναι η ταμπέλα που βάζει το κοινό σε μια ταινία, ανεξάρτητα από τις φιλόδοξες ταμπέλες των δημιουργών της. Έτσι κι εδώ Καθοριστική είναι η ταμπέλα του ηλικιωμένου ζευγαριού, η οποία αναγράφει με μεγάλα γράμματα "ΑΠΕΙΛΗ" σηματοδοτώντας και την μετάβαση από την ερωτική ατμόσφαιρα στην ατμόσφαιρα φρίκης. Η ταμπέλα "ΑΠΕΙΛΗ" από πίσω με ψηλά γράμματα -κρυμμένα- αναγράφει: Απειλή γιατί ξυπνάει μνήμες, πάθη και φέρνει στο φως Κρυμμένα μυστικά για το παρελθόν. Απειλή γιατί σύμφωνα με τα κοινωνικά και θρησκευτικά Στερεότυπα περί ηθικής, το Σεξ είναι του Διαβόλου κι όσοι σχετίζονται με αυτό διαιωνίζουν το έργο του.
Η Ταινία απενοχοποιεί το Σεξ "εν μέρη", δεν αποτελεί συγχωροχάρτι του. Ναι μεν Κολακεύει Ευθέως την "Σεξουαλική Απελευθέρωση" συγκρινόμενη με τον κατακριτέο Πλήρη Αφορισμό της Σεξουαλικής Πράξης, αλλά διακριτικά κλείνει το μάτι και στο μέτρο -παν μέτρον άριστον-. Την -εν μέρη- Απενοχοποίηση του σεξ την τονίζει σε πολλά σημεία, χαρακτηριστικός είναι ο συσχετισμός θρησκευτικών αναφορών της τηλεόρασης με σκηνές Σεξ & Φόνων. Ενώ την Συμβουλή του Μέτρου την δίνει εμμέσως για πιο παρατηρητικούς. Χαρακτηριστική σκηνή -και καθοριστική για την μετάβαση σε ατμόσφαιρα Τρόμου- που θέτει όρια στο Σεξ είναι η στιγμή που η συντηρητική, ντροπαλή και βαθιά θρησκευόμενη ηχολήπτρια -κοπέλα του Σκηνοθέτη- έλκεται από την ερωτική ατμόσφαιρα -καθώς κρατούσε το μικρόφωνο στα γυρίσματα έδινε μάχη με τους δαίμονές της- και επιθυμεί να παίξει κι αυτή στην Hard Core παραγωγή τους!!! Εδώ τονίζει η ταινία πως το σωστό μέτρο μπορεί να διαφέρει ανάλογα τον χαρακτήρα του ατόμου. Δηλαδή ακόμα κι αν κάποιος καταφέρει και ξεπεράσει "το μέτρο" που έχει θέσει στον εαυτό του ο συντηρητισμός του & ο περίγυρός του -αναθεωρώντας τα όσα θεωρούσε λάθος- μπορεί τελικώς ο χαρακτήρας του -ή ο χαρακτήρας δικών του προσώπων- να μην αποδεχτεί -ή αποδεχτούν- αυτές τις αλλαγές, με τραγικές συνέπειες για τον ίδιο ή και για όσους σχετίζονται μαζί του συναισθηματικά!!! [Ήθελα να πω κι άλλα για αυτή την συγκλονιστική στιγμή και σεκάνς της ταινίας αλλά θα αποτελούσαν σπόιλερ].
Να προσθέσω πως οι ερμηνείες ήταν Απολαυστικότατες, χαιρόσουν να παρακολουθείς όλο το καστ -& εκτός δράσης-. Γινόντουσαν Ερωτικοί, Κωμικοί, Αινιγματικοί, Τρομακτικοί, μα πάντα.. Απολαυστικοί!! Η Τζένα Ορτέγκα είχε τον δυσκολότερο ρόλο που εκτέλεσε άψογα, γιατί έπρεπε να υποδυθεί την αδιάφορη -προς τις ακατανόμαστες ερωτικές πράξεις- συντηρητική ηχολήπτρια, που παράλληλα αρχίζουν να την ελκύουν επικίνδυνα!!!
Σε τρομάζει χωρίς να σε κουράζει με τα γνωστά κλισέ του είδους -κάποια λίγα δεν μπορούσαν να αποφευχθούν- δημιουργεί ατμόσφαιρα και κάπου αναμειγνύει γέλιο με τρόμο. Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάστροφη ροή του φιλμ -από το τέλος στην αρχή-, δραματουργικά αυτό δεν συμβάλει για μεγάλες εκπλήξεις -κυρίως από κάποια στιγμή και ύστερα-, χωρίς όμως να μειώνεται το ενδιαφέρον του θεατή.
Τελικός απολογισμός, μια ταινία που καταφέρνει να κάνει Τέχνη μια απλή ταινία τρόμου με Ερωτικό background, που θέτει σοβαρά θέματα περί ερωτικής ηθικής και περί του φόβου να παραδεχτούμε κάτι πολύ φυσικό -αλλά μεγάλο ταμπού- ότι το Σεξ αρέσει σε όλους μας!! Και όπως λένε και οι ηρωίδες μας, απλά κάποιοι το παραδέχονται και κάποιοι όχι.. Μάθημα Ταινίας: Αν ποτέ σας κεράσει ηλικιωμένη Λεμονάδα.. να προσέχετε....
Θα κλείσω την κριτική μου με το πρωτότυπο εναρκτήριο πλάνο του φιλμ ως προάγγελο για την Ευρηματικότητα της ταινίας: Το πλάνο ξεγελάει ότι έχει 4:3 φορμάτ λόγω μαύρων μπαρών στα πλάγια που σχηματίζουν τα πλαϊνά τοιχώματα ενός παραθύρου μέσω του οποίου γίνεται λήψη εξωτερικού χώρου. Στην συνέχεια η κάμερα αργά και σταθερά πλησιάζει -κάνει ζουμ ιν- προς τον εξωτερικό χώρο κι έτσι οι πλαϊνές μαύρες μπάρες σιγά-σιγά υποχωρούν και το φορμάτ του πλάνου μετατρέπεται σταδιακά από 4:3 (1.33:1) σε Wide Screen (1.90:1). Κι έτσι το πέρασμα από το 4:3 φορμάτ στο Wide-screen δείχνει τα δύο αυτά φορμάτ που είναι γυρισμένη η ταινία -4:3 είναι οι λήψεις της ταινίας των ηρώων μας & Wide είναι όλα τα υπόλοιπα πλάνα-. Το 4:3 συμβολίζει το παρελθόν, ενώ το Wide το σύγχρονο φορμάτ.
