Η φωτογραφία μου
"Καλωσορίσατε στο Cine...σθημα, ένα ιστολόγιο με θέμα το σινεμά που εστιάζει στην Cine...σθηματική πλευρά της 7ης. Εδώ θα βρείτε τις κριτικές μου για ταινίες που παρακολούθησα στις σκοτεινές αίθουσες και άλλα άρθρα μου που σχετίζονται με τον κινηματογράφο. Μια κριτική είναι η υποκειμενική άποψη κάποιου για μια ταινία και δεν αποτελεί ασφαλή οδηγό για κάθε υποψήφιο θεατή. Δεν υπάρχουν καλές και κακές ταινίες, υπάρχουν μόνο αυτές που μας αρέσουν και εκείνες που δεν μας αρέσουν. Η βαθμολογία βγαίνει από ειδικό πρόγραμμα ανά μισό αστέρι, το άριστα αποτελούν τα 5 αστέρια".
Καλή σας ανάγνωση.. / ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: e-mail: CineS8HMA@yahoo.gr

Η Cine...σθηματική πλευρά της 7ης..

Η Cine...σθηματική πλευρά της 7ης..

19 Ιανουαρίου 2020

κριτική: Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 9: SKYWALKER Η ΑΝΟΔΟΣ (STAR WARS 9: THE RISE OF SKYWALKER) [*****]

[πρεμιέρα: 16/12/19]

92η Απονομή Όσκαρ 2020 (10/02/20)
3 Υποψηφιότητες Όσκαρ: Μουσικής, Μοντάζ Ήχου, Οπτικών Εφέ.

Sci-Fi Περιπέτεια / Σκηνοθεσία: Τζέι Τζέι Έιμπραμς / Πρωταγωνιστούν: Ντέιζι Ρίντλεϊ, Άνταμ Ντράιβερ, Τζον Μπογιέγκα, Όσκαρ Άιζακ / Παραγωγή: ΗΠΑ / Διανομή: Feelgood Entertainment / Διάρκεια:  142 λεπτά

Υπόθεση: Ο αυτοκράτορας Πάλπατιν επιστρέφει από τους νεκρούς και μαζί με τον Κάιλο Ρεν ετοιμάζουν το μεγάλο χτύπημα του Τελικού Τάγματος, ενώ η Ρέι ολοκληρώνει την εκπαίδευσή της για να τους αντιμετωπίσει.


Ο Πόλεμος των Άστρων μετά από 42 χρόνια (1977-2019) Ρίχνει Αυλαία με το 9ο Επεισόδιο, το οποίο Δραματουργικά κλείνει τον Κύκλο που άνοιξε ο Τζορτζ Λούκας στις προηγούμενες 2 Τριλογίες. Το Φινάλε βάζει μεν "τελεία", αλλά όχι "και παύλα" στον "Πόλεμο των Άστρων". Αφήνοντας ένα παραθυράκι, μελλοντικά ενδεχομένως να δημιουργηθούν νέα σίκουελ που θα βασίζονται σε εντελώς νέο στόρι, αφού αυτό που γνωρίζαμε έκλεισε οριστικά κι αμετάκλητα (εκτός αναπάντεχου απροόπτου που θα ξένιζε κάθε φαν του Star Wars). Αυτά τα 42 χρόνια κάθισαν στην καρέκλα του Σκηνοθέτη 6 δημιουργοί και έγραψαν με την πένα τους 3 Σεναριογράφοι. Ενώ μια και μοναδική πένα υπέγραφε τις παρτιτούρες. Έτσι κι εδώ ο Τζον Γουίλιαμς υπογράφει την Μουσική κι ο  Τζέι Τζέι Έιμπραμς την Σκηνοθεσία & το Σενάριο όπως και στην έναρξη της 3ης Τριλογίας. Το ρόστερ, το γνωστό, με χαρακτήρες από όλα τα προηγούμενα μέρη που μας ταξιδεύουν πίσω ως το 1977, την εποχή που κάποιοι γεννήθηκαν, όπως εγώ που έχω τα χρόνια του Star Wars.

Το ιδανικότερο κλείσιμο για ένα έπος που μας κράτησε συντροφιά 5 δεκαετίες. Νοσταλγικό Ταξίδι πλημυρισμένο αναμνήσεις, αφού συναντάμε χαρακτήρες και τόπους από όλα τα προηγούμενα επεισόδια. Ερμηνείες "βαθύτερες" από τα προηγούμενα μέρη, σε σκηνές έντονης συναισθηματικής φόρτισης. Οι Ηθοποιοί εδώ δίνουν το κάτι παραπάνω, με οδηγούς το υπέροχο πρωταγωνιστικό δίδυμο, Ντέιζι Ρίντλεϊ - Άνταμ Ντράιβερ. Δράση και συναίσθημα δίνουν το παρόν, με βροντερότερη παρουσία της Συγκίνησης. Γκρο πλάνα στις εκφράσεις των ηρώων φορτίζουν συναισθηματικά τον θεατή που αναπολεί μέσα από τα βλέμματα των ηρώων. Το πιο Ανθρωποκεντρικό επεισόδιο της σειράς με βαρυσήμαντα μηνύματα. Όπως η σημασία και η Δύναμη της Ομαδικότητας, ο καθορισμός της ταυτότητάς μας από την "Καρδιά" μας κι όχι από το "Αίμα" μας. Πάντα θύμιζε η Δύναμη των Τζεντάι την Δύναμη του Χρηστού και η Σκοτεινή δύναμη των Σιθ εκείνη του Σατανά, εδώ έχουμε ακόμα μεγαλύτερη ταύτιση λόγω ενός ανατρεπτικού δρώμενου στο φινάλε, που ξαφνιάζει θετικά όσους έχουν μια οικειότητα με την θρησκεία, αλλά ίσως άλλους ξενίσει.. Εγώ το θεωρώ από τα καλύτερα φινάλε για μια ιστορία που η βασική κεντρική της ιδέα στηρίζεται στην σύγκρουση μεταξύ της Δύναμης του Καλού ("Θεού"-Τζεντάι) και του Σκότους ("Σατανά"-Σιθ), δείχνοντας πόσο κοντά μπορεί να έρθουν με το Μίσος και πόσο να Απομακρυνθούν από τις "Καρδιές". Μια έντονα Γοτθική ατμόσφαιρα σε βυθίζει στην Σκοτεινή Πλευρά της Δύναμης. Υπάρχουν ατάκες με κωμική διάθεση που σε κάποιες σκηνές αποτελούν παραφωνία στο βαρύ δραματουργικό κλήμα, αποσπώντας την συγκέντρωση του θεατή, ευτυχώς όσο κυλάει η ταινία περιορίζονται (δεν αστειεύεσαι όταν καίγεται το σύμπαν!!!). Σκηνοθετικά Άρτιο με μη-σπιντάτο Μοντάζ σε σκηνές δράσης ώστε να μην κουράζει το θεατή. Για τα εφέ είναι περιττό να γίνει λόγος αφού η τεχνολογία της εποχής και το μπάτζετ της ταινίας καθιστούν δεδομένη την ποιότητά τους.

Απολογισμός.. Ταξίδι Αναπολήσεων και Αναμνήσεων, με έντονα Cine...σθήματα που συχνά καταλήγουν σε συγκίνηση. Αγωνία και Δράση με Ανατροπές, Ερμηνείες που Ανεβάζουν τον Ερμηνευτικό Πήχη σε σχέση με τα προηγούμενα μέρη. Μηνύματα Υπαρξιακά, Γκρο πλάνα στα Βλέμματα των Ηρώων, Ταύτιση του Κοινού με τις Ανησυχίες των Χαρακτήρων. Γοτθική ατμόσφαιρα με Πινελιές Χιούμορ κι εκεί που ήταν περιττές. Φινάλε που παραπέμπει έντονα στην Θρησκεία μας και θα ενθουσιάσει όσους νιώθουν οικειότητα με τα Θεία (αυτός είναι και ο βασικός λόγος πιστεύω που άλλοι το Λάτρεψαν κι άλλους Απογοήτευσε)..

Χαίρομαι που έκλεισε έτσι "Ο Πόλεμος των Άστρων" κι ένα σχόλιο για το ενδεχόμενο ή μη, κάποιας μελλοντικής συνέχειας.. Από την μία Δεν θέλω να Υπάρξει συνέχεια γιατί ο Κύκλος που γνωρίσαμε έκλεισε Δραματουργικά και όποια αφορμή τον ξανά ανοίξει θα Απογοητεύσει!!! Από την Άλλη όμως θα ήθελα να ξανά δω στο πανί τον "Πόλεμο των Άστρων", αλλά αν γίνει θα πρέπει να ανοίξει ένας Νέος Κύκλος πατώντας ανάλαφρα στο προηγούμενο κύκλο, πολύ ανάλαφρα όμως.. όσο πατάει.. η γάτα..

Καλό Ταξίδι σε όσους δουν την ταινία και μην Ανησυχείτε.. σε αυτό το ταξίδι στην Αίθουσα δεν θα είστε μόνοι σας.. Το τι εννοώ θα το καταλάβετε όταν ολοκληρώσετε το Ταξίδι σας..






Τρέιλερ: