Η φωτογραφία μου
"Καλωσορίσατε στο Cine...σθημα, ένα ιστολόγιο με θέμα το σινεμά που εστιάζει στην Cine...σθηματική πλευρά της 7ης. Εδώ θα βρείτε τις κριτικές μου για ταινίες που παρακολούθησα στις σκοτεινές αίθουσες και άλλα άρθρα μου που σχετίζονται με τον κινηματογράφο. Μια κριτική είναι η υποκειμενική άποψη κάποιου για μια ταινία και δεν αποτελεί ασφαλή οδηγό για κάθε υποψήφιο θεατή. Δεν υπάρχουν καλές και κακές ταινίες, υπάρχουν μόνο αυτές που μας αρέσουν και εκείνες που δεν μας αρέσουν. Η βαθμολογία βγαίνει από ειδικό πρόγραμμα ανά μισό αστέρι, το άριστα αποτελούν τα 5 αστέρια".
Καλή σας ανάγνωση.. / ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: e-mail: CineS8HMA@yahoo.gr

Η Cine...σθηματική πλευρά της 7ης..

Η Cine...σθηματική πλευρά της 7ης..

02 Μαΐου 2012

κριτική: Ο ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΗΠΟΣ (WE BOUGHT A ZOO) [***]


[πρεμιέρα: 29/04/2012]

Δραματική Κομεντί / Σκηνοθεσία-Σενάριο: Κάμερον Κρόου / Πρωταγωνιστούν:  Ματ Ντέιμον, Σκάρλετ Γιόχανσον, Τόμας Χέιντεν Τσερτς, Ελ Φάνινγκ / Παραγωγή: ΗΠΑ 2011 / Διάρκεια: 124 '' / Διανομή: ODEON

Υπόθεση: Ένας πατέρας που έχασε την αγαπημένη του σύζυγο, προσπαθεί να ξεπεράσει την απώλειά της, κάνοντας μια νέα αρχή στη ζωή του αγοράζοντας έναν εγκατεστημένο ζωολογικό κήπο. Η επιλογή του αυτή θα φέρει δυσκολίες αλλά παράλληλα θα τον κάνει να γνωρίσει καλύτερα τους ανθρώπους μέσα από τα ζώα.


Ο Κάμερον Κρόου (Jerry Maguire – 1996) προσεγγίζει με μεγάλη ευαισθησία μια οικογενειακή ιστορία με ένα ανάλαφρο δραματικό background, τέτοιο ώστε να συγκινεί μεν αλλά να μην θλίβει τον θεατή. Ένας ζωολογικός κήπος αποτελεί έφορο έδαφος για να "ανθήσει" μια ταινία απευθυνόμενη σε όλη την οικογένεια, αυτό το εκμεταλλεύεται σωστά ο Κρόου και "σπέρνει" την ιστορία του.

Ένα στόρι απλό μα και σύνθετο συναισθηματικά. Ένας άνθρωπος που αγάπησε πραγματικά την σύντροφο του και μετά το θάνατό της δεν μπορεί να την ξεχάσει. Όπου και να πάει την θυμάται γιατί είχανε πάει κάποτε μαζί ή είχαν διασχίσει αγκαζέ αυτά τα μονοπάτια.. Η γειτονιά του αποτελεί αναβλύζουσα πηγή αναμνήσεων.. που δεν τον αφήνουν να αποδεχτεί μέσα του, την απώλεια της συντρόφου του. Αυτό τον τσακίζει και δεν μπορεί να είναι αποδοτικός πλέον στην κοινωνία και στην οικογένεια του. Δεν έχει τα ψυχικά αποθέματα να αντισταθεί και ψάχνει να ξεφύγει χωρίς να ξέρει το μέσο ούτε τον προορισμό.. Και μια μέρα αποφασίζει να αφήσει πίσω του την γειτονιά του και την δουλειά του για να πάει κάπου άλλου, κάπου μακριά και να ασχοληθεί με κάτι καινούργιο.. να αγοράσει έναν εγκατεστημένο ζωολογικό κήπο. Ο Στόχος του, να δώσει ξανά ζωή στον Ζωολογικό κήπο, ευελπιστώντας πως ίσως έτσι δώσει ξανά ζωή και στον εαυτό του, κάνοντας ένα δημιουργικό ξεκίνημα που θα αποτελέσει γομολάστιχα στις μνήμες που τον εγκλωβίζουν. Και μέσα σε αυτή του την προσπάθεια να επαναπροσεγγίσει την θέση του ως πατέρας στην οικογένεια, αναζητώντας την σωστή σχέση με τα παιδιά του. 

Όλα όσα προανέφερα ο Κρόου τα παρουσιάζει μέσα από μια τρυφερή, ευαίσθητη και ήρεμη ματιά. Η ταινία κυλάει αργά σε ένα ευθύγραμμο μονοπάτι, χωρίς εκπλήξεις και εντάσεις. Το ενδιαφέρον του θεατή μαγνητίζεται από τις ψυχικές μεταπτώσεις των ηρώων, κυρίως του κεντρικού ήρωα. Οι ερμηνείες είναι επαρκής και οι ρόλοι σωστά κατανεμημένοι στα σωστά πρόσωπα. Σε ένα ρόλο ήπιο και ονειροπόλο ένας πράος Ματ Ντέιμον, στο ρόλο μιας δυναμικής ρεαλίστριας μια ζωηρή Σκάρλετ Γιόχανσον. Ενώ και οι δεύτεροι ρόλοι ήταν ταιριαστοί, όπως ο ρόλος του Τόμας Χέιντεν Τσερτς ως ρεαλιστή συμβουλάτορα (παρόμοιο απολαυστικό ρόλο είχε και στο Sideways), των πιτσιρικιών (κυρίως της πολύ εκφραστικής  Maggie Elizabeth Jones), του αυστηρού επιθεωρητή και όλης της ομάδας του ζωολογικού κήπου (όπως του  Angus Macfadyen που γνωρίσαμε στο Braveheart). H μόνη μου σύσταση στην απόδοση των ρόλων έχει να κάνει με το παιδικό ζεύγος.. H κοπέλα που επιλέχτηκε, η Elle Fanning, ενώ είναι μικρότερη δύο χρόνια από τον 16χρονο Colin Ford, έδειχνε μεγαλύτερη λόγω της σωματικής της ανάπτυξης, με αποτέλεσμα μια όχι και τόσο αρμονική "Love Story" εικόνα.

Η ταινία επειδή όπως προανέφερα κυλάει πολύ ευθύγραμμα, που την καθιστά προβλέψιμη, ίσως ο θεατής να νιώσει πως τραβάει χρονικά (είναι 2 ώρες) κι ότι ίσως θα μπορούσε να περιοριστεί στην μιάμιση ώρα. Αλλά αν είχε γίνει αυτό ίσως να μην είχε προλάβει ο Κρόου να εστιάσει σε βάθος στον ψυχισμό των ηρώων κι έτσι να μην πετύχαινε την συγκίνηση που ήθελε. Έντονα φόρτιζαν συναισθηματικά τα Flash Back με τις στιγμές που αναπολούσε ο Ντέιμον την αγαπημένη του σύντροφο.. Με κορυφαία την σκηνή της αναπαράστασης της πρώτης τους συνάντησης, μπροστά στα παιδιά του!!!

Η ταινία περνάει μηνύματα προς τους ονειροπόλους.. σεβόμενη τον ρομαντικό τους κόσμο, αλλά χτυπώντας τους απαλά τον ώμο δείχνοντας τους μπροστά.. Γιατί πρέπει να προχωρήσουν.. Έτσι είναι η ζωή.. καλός ή κακός.. Πολλές φορές πρέπει να προχωρήσουμε ακόμα και αν το κάνουμε με το ζόρι.. Άλλωστε όπως λέει και ο λαός.. "Τρώγοντας έρχεται η όρεξη". Επίσης η ταινία δείχνει πως μέσα από τα ζώα ίσως γνωρίσουμε καλύτερα και τους ανθρώπους!

Ο Κάμερον πάντα στις ταινίες του προσέχει την μουσική επένδυση, γιατί ξέρει πόσο σημαντικό ρόλο παίζει, κυρίως σε ταινίες που θέλουν να "τσιμπήσουν" συναισθηματικά τον θεατή.. Μένοντας πιστός στην εμμονή του αυτή, μας προσφέρει άλλο ένα υπέροχο Soundtrack!

Μία ταινία που θα συγκινήσει ρομαντικούς και ονειροπόλους, θα μαγνητίσει τις παιδικές ηλικίες, αλλά αν σας είναι αδιάφορο ένα ηλιοβασίλεμα.. ίσως χασμουρηθείτε..

Τρέιλερ: