Με 6 υποψηφιότητες για τα όσκαρ του 2009
Ταινίας κινουμένων σχεδίων, Σεναρίου, Μοντάζ ήχου, Μίξης ήχου, Μουσικής, Τραγουδιού
[Πρεμιέρα: 18/9/2008]
Κινουμένων Σχεδίων / Σκηνοθεσία-Σενάριο: Andrew Stanton / Παραγωγή ΗΠΑ 2008 / Διάρκεια: 98 λεπτά.
Υπόθεση: Οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την μολυσμένη γη και αφήνουν πίσω τους τον Wall-E, ένα μοναχικό ρομπότ που μαζεύει σκουπίδια για 700 ολόκληρα χρόνια, μόνη του συντροφιά μια κατσαρίδα. Οι άνθρωποι στέλνουν στη γη ένα ρομπότ την Εύα για να ερευνήσει τις συνθήκες ζωής, ο Wall-E ερωτεύεται παράφορα την Εύα και μη μπορώντας να την αποχωριστεί την ακολουθεί στο ταξίδι της επιστροφής της.
Οι δημιουργίες των Disney-Pixar πάντα έδιναν έμφαση σε ουσιώδη μηνύματα για τους μικρούς μας φίλους, σε αυτή τους την δημιουργία όμως έγινε ένα βήμα πιο πέρα, τα μηνύματα έχουνε ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα και απευθύνονται κυρίως στο ενήλικο κοινό. Ένα παιδί ίσως να μην αντιληφθεί τα μηνύματα της ταινίας και να μην κατανοήσει πλήρως τα δρώμενα. Άλλωστε σε πολλά σημεία η ταινία μιλάει μόνο με τις εικόνες χωρίς λόγια και ένα μικρό παιδί μπορεί να μην παρατηρήσει τις λεπτομέρειες. Η ταινία σεναριακά απευθύνεται κυρίως στο ενήλικο κοινό.
Από την πρώτη σεκάνς παρουσιάζεται η μονότονη και άδεια «ζωή» του Wall-E στην «νεκρή» μολυσμένη γη. Δεν υπάρχει πλέον καμία μορφή ζωής πάνω στη γη, δεν φυτρώνει ούτε φυτό, παντού υπάρχουν μόνο βουνά από σκουπίδια και οι μόνοι κάτοικοι ο Wall-E με το κατοικίδιό του (μια κατσαρίδα!). Η δουλειά για την οποία έχει προγραμματιστεί είναι να μαζεύει τα σκουπίδια και να τα στοιβάζει, ενώ συλλέγει αντικείμενα που βρίσκει στα σκουπίδια και του κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση. Ότι και να κάνει όμως του δημιουργείται η ανάγκη της συντροφικότητας μέσα στα 700 χρόνια μοναξιάς, η μόνη του παρηγοριά μια κασέτα που έχει βιντεοσκοπημένη μια ρομαντική σκηνή ενός ζευγαριού ανθρώπων που πιάνονται από το χέρι. Αυτή η σκηνή έχει συγκλονίσει το Wall-E και συχνά βλέπει αυτή τη κασέτα ευχόμενος να ζήσει κάτι αντίστοιχο.
Η ταινία εστιάζει στο φλερτ του Wall-E με την Εύα που στην πορεία εξελίσσεται σε ένα μεγάλο ειδύλλιο που δείχνει πως μπορούν δύο «άψυχα» αντικείμενα (δύο ρομπότ) χωρίς πολλές λέξεις, να εκδηλώσουν έντονα συναισθήματα και ρομαντισμό παραδίδοντας μαθήματα στους ανθρώπους (χαρακτηριστική σκηνή: Ένας άντρας σκέφτηκε να πιάσει το χέρι μιας γυναίκας που ήταν δίπλα του, μόνο όταν είδε το Wall-Ε να πιάνει το χέρι της Εύας).
Με έκπληξη παρακολουθούμε τη ζωή των ανθρώπων στην νέα τους τεχνητή κατοικία στο διάστημα, όλα λειτουργούν στην «εντέλεια», όλα προγραμματισμένα και με πλούσιες παροχές για τον άνθρωπο απαλλάσσοντάς τον από οποιαδήποτε μορφή κόπωσης. Τα πάντα είχαν ανατεθεί στην τεχνολογία απαλλάσσοντας τους ανθρώπους ακόμα και από το περπάτημα, ένας παράδεισος ή μήπως μια κόλαση? Η ταινία με πολύ εύστοχο τρόπο σατιρίζει την μανία του ανθρώπου να «διευκολύνει» την ζωή του με την χρίση της τεχνολογίας. Βλέπουμε ανθρώπους όπου έχουν αδρανήσει εντελώς οι μύες τους λόγο των υπηρεσιών των μηχανών, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να γίνεται πλήρως εξαρτώμενος από την τεχνολογία (Χαρακτηριστική σκηνή: O κυβερνήτης προσπαθεί να φτάσει από την καρέκλα του ένα ποτήρι που βρίσκεται ακριβώς μπροστά του στο γραφείο σε απόσταση λίγων εκατοστών, αλλά επειδή αδυνατεί να σκύψει, χρησιμοποίει την ηλεκτρικά υποβοηθούμενη πλάτη της καρέκλας για να το φτάσει !).
Στην πορεία η ταινία δείχνει ότι η πλήρη εξάρτηση από τις μηχανές μπορεί να απαλλάξει τον άνθρωπο ακόμα και από τον προγραμματισμό των μηχανών κι έτσι οι μηχανές αντί να «εκτελούν» εντολές αρχίζουν να δίνουν οι ίδιες εντολές!
Τα θέματα που θίγει η ταινία είναι αρκετά: H οικολογική καταστροφή του πλανήτη, η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων και η προσπάθεια του ανθρώπου να αναθέσει στις μηχανές οτιδήποτε θα μπορούσε να πράξει ο ίδιος. Όλα αυτά παρουσιάζονται με έναν απολαυστικό τρόπο μέσα από μια καλόγουστη σάτιρα με έξυπνο χιούμορ και με απολαυστικούς χαρακτήρες. Από τη μία βλέπουμε τις μηχανές να είναι γεμάτες ενέργεια και «ζωή» και από την άλλη πλευρά τους ανθρώπους να απολαμβάνουν την ανία τους και να επιβιώνουν διαδικαστικά.
O Wall-E μας θυμίζει έντονα εξωτερικά αλλά και ως χαρακτήρας τον κεντρικό ήρωα της ταινίας του 1986 «Τα ρομπότ τρελάθηκαν (Short Circuit)». Έμφαση έχει δοθεί και στην μουσική της ταινίας η οποία είναι υποψήφια για όσκαρ και την υπογράφει ο συνθέτης Thomas Newman (ήταν άλλες 8 φορές υποψήφιος). Η ταινία έχει κεντρίσει έντονα το ενδιαφέρων της φετινής επιτροπής των όσκαρ και συγκεντρώνει 6 υποψηφιότητες.
Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω έχουμε να πούμε ότι την συγκεκριμένη ταινία δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε απλά ως μία ταινία κινουμένων σχεδίων για παιδιά αλλά πρέπει να την παρακολουθήσουμε με μεγάλη προσοχή και με ανοιχτά μυαλά για να απορροφήσουμε τα μηνύματα της. Και φυσικά μετά από λίγο καιρό να τα ξεχάσουμε όλα, γιατί ο άνθρωπος φαίνεται πως δεν έχει την μνήμη που έχουν τα ρομπότ, ο Wall-E ακόμα και όταν καταστράφηκε δεν ξέχασε την επιθυμία του να αγγίξει το χέρι της Εύας!!!