Η φωτογραφία μου
"Καλωσορίσατε στο Cine...σθημα, ένα ιστολόγιο με θέμα το σινεμά που εστιάζει στην Cine...σθηματική πλευρά της 7ης. Εδώ θα βρείτε τις κριτικές μου για ταινίες που παρακολούθησα στις σκοτεινές αίθουσες και άλλα άρθρα μου που σχετίζονται με τον κινηματογράφο. Μια κριτική είναι η υποκειμενική άποψη κάποιου για μια ταινία και δεν αποτελεί ασφαλή οδηγό για κάθε υποψήφιο θεατή. Δεν υπάρχουν καλές και κακές ταινίες, υπάρχουν μόνο αυτές που μας αρέσουν και εκείνες που δεν μας αρέσουν. Η βαθμολογία βγαίνει από ειδικό πρόγραμμα ανά μισό αστέρι, το άριστα αποτελούν τα 5 αστέρια".
Καλή σας ανάγνωση.. / ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: e-mail: CineS8HMA@yahoo.gr

Η Cine...σθηματική πλευρά της 7ης..

Η Cine...σθηματική πλευρά της 7ης..

01 Ιανουαρίου 2011

κριτική: O Μr. BEAN ΠΑΕΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ (MR. BEAN'S HOLIDAY) [**]


[πρεμιέρα: 5/4/07]
Κωμωδία/ Σκηνοθεσία: Στιβ Μπέντελακ/ Πρωταγωνιστούν: Ρόουαν Άτκινσον, Γουίλεμ Νταφόε, Έμα Ντε Κον/ Παραγωγή: Αγγλία 2007

Υπόθεση: Ο Μr Bean κερδίζει σε διαγωνισμό ένα ταξίδι για τη Γαλλία και έτσι ετοιμάζεται για τις διακοπές του. Γεγονός ευχάριστο για κάθε άνθρωπο, για τον Bean όμως όχι και τόσο, αφού όλα σε αυτό το ταξίδι του πάνε στραβά και ανάποδα.


Όταν σχηματίζουμε μια πρόταση, ότι και να ακολουθήσει μετά από το “O Mr. Bean..” ακούγεται ξεκαρδιστικό π.χ. Ο Bean στο Cinema, στη βιβλιοθήκη, στην εξοχή και ου το κάθε εξής. Αυτό συμβαίνει κι εδώ, “O Mr. Bean πάει διακοπές”, έρχονται στο νου κωμικοτραγικές καταστάσεις από το Ταξίδι του Bean και τις Διακοπές του. Μόνο που η ταινία εξαντλεί όλη τη διάρκεια της στο ταξίδι και δεν αναφέρεται καθόλου στις διακοπές του (παρά μόνο στο τελευταίο λεπτό), σημείο από το οποίο μπορούσε να αντλήσει αρκετές κωμικές σκηνές, στο στυλ των επεισοδίων της τηλεοπτικής σειράς.

Το σενάριο προβάλει μια παρεξήγηση (ο Bean περνιέται για απαγωγέας) αλλά δεν την χρησιμοποιεί σχεδόν καθόλου το φιλμ για να βγάλει γέλιο (δεν δόθηκε έμφαση στο κυνήγι του απαγωγέα και στην προσπάθεια διαφυγής του). Στην προηγούμενη μεταφορά του Bean στη μεγάλη οθόνη είδαμε πολλά γκαγκ οπτικά και ακουστικά ενώ εδώ βλέπουμε λιγότερα οπτικά και απουσιάζουν τα έξυπνα ακουστικά. Και φυσικά στην ταινία του 1997 τα γκαγκ ήταν συρραμμένα με το σενάριο, ενώ εδώ τα αστεία παρουσιάζονται ξεκάρφωτα χωρίς να πατάνε στο σενάριο, χωρίς να συνδέονται αρμονικά μεταξύ τους και τραβάνε σε διάρκεια με αποτέλεσμα να ξεθωριάζει το ενδιαφέρον σου (ο Bean κυνηγώντας το εισιτήριο που του πείρε ο αέρας από τα χέρια, έφτασε σε σημείο να κυνηγάει μια κότα, μετά ένα φορτηγάκι και βρέθηκε από το λεωφορείο σε εντελώς διαφορετική περιοχή με αφελέστατο τρόπο).

Όσο για τον Ρόουαν Άτκινσον, δεν ήταν αυτός που είχαμε συνηθίσει ως τώρα, χρησιμοποιεί πολύ έντονες κινήσεις και μορφασμούς προσπαθώντας να αποσπάσει το γέλιο του θεατή βεβιασμένα (όπως στη σκηνή στην παραλία που καταντάει γελοίος καθώς προσπαθεί να σε κάνει να γελάσεις πλατσουρίζοντας στα νερά της ακτής). Όσο για τους υπόλοιπους ηθοποιούς, επιεικώς απαράδεκτοι, δεν ζητάμε οσκαρικές ερμηνείες σε μια κωμωδία, αλλά σίγουρα περισσότερη σοβαρότητα, κυρίως από τον πιτσιρικά που ήταν εκτός ρόλου, λανθασμένη η επιλογή του και ηλικιακά (έπρεπε να βάλουν ένα μικρότερο παιδί).

Υπήρχαν και κάποιες ευφυείς αστείες στιγμές, μα ελάχιστες (όπως αυτή με το οτο-στοπ). To φινάλε αλά μιούζικαλ ήταν ευχάριστο, αλλά σκέφτεσαι στη διάρκεια του, ότι το φιλμ κλείνει χωρίς να έχει δώσει ότι αρχικά υποσχέθηκε! Θα μπορούσε να γίνει μια πολύ καλύτερη δουλειά αν υπήρχε περισσότερη διάθεση και όρεξη από όλο το team.

Καταλληλότερος τίτλος, “O Μr. Bean Απλά Ταξιδεύει”.