Υποψήφιο για Όσκαρ Διασκευασμένου σεναρίου το 2007.
Το οποίο δεν απέσπασε.
[πρεμιέρα: 9/11/06]
Κωμωδία/ Σκηνοθεσία: Λάρι Τσαρλς/ Πρωταγωνιστούν: Σάσα Μπάρον Κοέν, Πάμελα Άντερσον, Κεν Νταβίτιαν.
Υπόθεση: O Μπόρατ ένας δημοσιογράφος από το Καζακστάν πάει στην Αμερική για να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ για την αμερικανική κουλτούρα και να την μεταφέρει στη χώρα του.
Ξεκινώντας να διευκρινίσουμε ότι είναι μια αμερικάνικη παραγωγή με άγγλο πρωταγωνιστή ο οποίος υποδυόμενος ένα καζακστανό δημοσιογράφο σατιρίζει την κουλτούρα του Καζακστάν. Ας το κρίνουμε αρχικά ως σάτιρα: Η σάτιρα θεωρείται πετυχημένη όταν παρουσιάζει τα αρνητικά στοιχεία -κάποιου ατόμου, έθνους &γενικότερα κάποιας νοοτροπίας- τονίζοντάς τα με υπερβολές, μέσα από τις οποίες προκαλεί χιούμορ χωρίς όμως να προσβάλει (με αισχρό τρόπο) τον σατιριζόμενο. Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση, απαγορεύτηκε η προβολή της ταινίας στο Καζακστάν γιατί θεωρήθηκε πολύ ακραία. Η οποία όντως ήταν (παρουσιάστηκαν οι Καζακστανοί σαν τέρατα ανηθικότητας), άρα δεν μπορεί να θεωρηθεί πετυχημένη σάτιρα. Τώρα ας απομονώσουμε το γεγονός ότι δεν ήταν σωστή σάτιρα κι ας κρίνουμε την ταινία σαν κινηματογραφικό εγχείρημα: Σκηνοθετικά θυμίζει τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ αλλά δεν το κατακρίνουμε, γιατί αυτό το ύφος ήθελε να παρουσιάσει το φιλμ. Τα περισσότερα κωμικά στοιχεία προκύπτουν από το συνδυασμό του μπλακ με το ακραίο σεξιστικό χιούμορ (οι λάτρεις του είδους θα γελάσουν). Ενδεικτικά αναφέρω μία σκηνή στην αρχή του φιλμ: Ο Μπόρατ φιλάει με πάθος κάποια κοπέλα και μετά γυρίζει προς την κάμερα χαμογελώντας και μας την παρουσιάζει λέγοντας –Από εδώ η αδερφή μου, η καλύτερη πόρνη στο Καζακστάν. Και εκείνη σηκώνει γεμάτη καμάρι ένα κύπελλο που της δόθηκε για την πρωτιά. Υπήρχαν και κάποιες καλές κωμικές στιγμές αλλά ήταν λίγες (όπως αυτή όπου έκανε πρόταση γάμου ο Μπόρατ στην Πάμελα Άντερσον). Ο Σάσα Μπάρον Κοέν υποδύθηκε πετυχημένα σαν παρουσία τον καζακστανό δημοσιογράφο αλλά θα μας γινόταν περισσότερο συμπαθής αν δεν ήταν τόσο ακραίως. Πάντως μας παρουσιάστηκαν οι Καζακστανοί ως άτομα χωρίς ίχνος ηθικότητας και πολιτισμού, σε αντίθεση με τους αμερικάνους που παρουσιάσθηκαν πολύ καθωσπρέπει. Μήπως όμως οι αμερικάνοι όπως και άλλοι πολιτισμένοι λαοί, κάνουν ότι έκανε και ο Μπόρατ και καλύπτονται κάτω από το πέπλο του πολιτισμού;