[πρεμιέρα: 26/10/06]
Κινούμενα σχέδια-Κωμωδία / Σκηνοθεσία: Τζίλ Κάλτον, Ρότζερ Άλερς, Άντονι Στακι.
Υπόθεση: Ένας αρκούδας που έχει μεγαλώσει ως κατοικίδιο στην πόλη βρίσκεται ελεύθερος στη φύση όπου δυσκολεύεται να προσαρμοστεί. Ενώ πλησιάζει η εποχή του κυνηγιού αποφασίζει μαζί με ένα ελάφι να οργανώσουν τα ζώα ώστε αντί να κρυφτούν, να αντιμετωπίσουν τους κυνηγούς με κατά μέτωπο επίθεση!
Το πρώτο animation της Sony κι όπως φαίνεται δεν μπήκε με το δεξί στο χώρο των κινουμένων σχεδίων. Το στόρι ακούγεται πολύ ενδιαφέρον, τα ζώα ενώνονται και αντιμετωπίζουν τους κυνηγούς, το θήραμα γίνεται κυνηγός! Όμως δεν εκμεταλλεύεται το φιλμ καθόλου το πολύ ενδιαφέρον θέμα του. Δανείζεται στοιχεία από άλλα animation όπως: 1. Η κόντρα δύο ηρώων που προσπαθεί ο ένας να γίνει φίλος του άλλου ενώ ο άλλος είναι κάθετα αρνητικός αρχικά (στο ΣΡΕΚ, ο Σρεκ με τον Γάιδαρο & στο ICE AGE το Μαμούθ με τον Βραδίποδα) 2. Έχουμε ένα ζώο (τον Αρκούδο) που φεύγει από την άνεση της πόλης και αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της φύσης, πράγμα που είδαμε και με τα ζώα στο ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ όπου έφυγαν από το ζωολογικό κήπο και αντιμετώπισαν τα προβλήματα της ζούγκλας. Το μόνο που δεν δανείστηκε από τις άλλες ταινίες είναι κάποιες πετυχημένες κωμικές στιγμές. Το χιούμορ του απευθύνεται μόνο στις μικρές ηλικίες γιατί αντλείται μόνο από Σλάπστικ κωμικές καταστάσεις (Σλάπστικ: το να πέσει κάποιος κάτω άτσαλα, να του πέσει κάτι στο κεφάλι κ.τ.λ.) λείπουν τα εμπνευσμένα αστεία. Οι ήρωες είναι χωρίς βάθος και δεν δένεσαι μαζί τους. Υπάρχουν πολύ υπερβολικές καταστάσεις (η μάχη με τους κυνηγούς, η περιπέτεια που φέρνει το σπάσιμο του φράχτη κ.α.). Τα πιτσιρίκια θα περάσουν καλά αλλά όχι και οι συνοδοί τους. Μάλλον το animation έχει ανάγκη από νέες ιδέες και όχι να πατάει σε παλιότερες πετυχημένες συνταγές, γιατί η επανάληψη σπάνια βραβεύεται με εισιτήρια.