[πρεμιέρα: 2/11/06]
Μιούζικαλ/ Σκηνοθεσία: Νίκος Παναγιωτόπουλος/ Πρωταγωνιστούν: Σπύρος Παπαδόπουλος, Μαρία Ναυπλιώτου, Μαρία Σολωμού, Βίκη Παπαδοπούλου, Στάθη Λιβαθινό.
Υπόθεση: Ο Ανδρέας καθηγητής ιστορίας απατάει τη γυναίκα του Άννα με δύο ερωμένες, όταν παθαίνει σοβαρή νόσο ζητάει από το γιατρό του να μην πει τίποτα στη γυναίκα του, εκείνος όμως δεν ακούει τον Ανδρέα.
Άλλη μία ελληνική ταινία που δεν καταφέρνει να μας κάνει υπερήφανους, αντίθετα θα έλεγα ότι μας κάνει να απογοητευόμαστε. Στο πρώτο μέρος σε τραβάει το στόρι και σου δημιουργεί την περιέργεια για το πώς θα δράσει ο ήρωας για να εξιλεωθεί για τα αμαρτήματά του τα οποία παραδέχτηκε. Υπάρχουν κάποιες έξυπνες και εύστοχες ατάκες στην κατάλληλη στιγμή που προσδίδουν ένα ανάλαφρο χιούμορ και μία σοφιστικέ ατμόσφαιρα. Στο δεύτερο μέρος το σκηνικό άλλαξε, η ταινία άρχισε να επαναλαμβάνεται και να γίνεται από κουραστική έως αστεία. Επανάληψη καταστάσεων, τραγουδιών, φράσεων και σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν τα πολύ υπερβολικά χορευτικά, όπου κάποιες φορές ήταν σε λάθος timing. Τελικά οι τύψεις του ήρωα εξανεμίζονται γρήγορα και συνεχίζει τα ίδια σφάλματα, με αποτέλεσμα να μας γίνεται αντιπαθής και να μην συμμετέχουμε συναισθηματικά στο δράμα του. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται ένα διεστραμμένο φινάλε, που σε πετάει εντελώς έξω από το δραματικό κλήμα της σκηνής. Συγχαρητήρια αξίζουν στην Μαρία Ναυπλιώτου (υποδύθηκε την σύζυγο του Σπύρου Παπαδόπουλου) η οποία έκλεψε την παράσταση με την πολύ καλή ερμηνεία της. Όσο για την βαθμολογία, στο πρώτο μέρος έβλεπα 2 αστεράκια, στο δεύτερο μέρος 1 και το φινάλε έσβησε και το τελευταίο, αποτέλεσμα 0