[πρεμιέρα: 19/10/23]
Δράμα Εποχής / ΗΠΑ 2023 / Σκηνοθεσία-Σενάριο: Μάρτιν Σκορσέζε (βασισμένο σε αληθινά γεγονότα) / Πρωταγωνιστούν: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Λίλι Γκλάντστοουν, Τζέσι Πλέμονς, Ταντού Κάρντιναλ, Τζον Λίθγκοου, Μπρένταν Φρέιζερ / Διάρκεια: 206' / Εταιρεία Παραγωγής: Apple Original Films, Paramount Pictures
Υπόθεση: Βασισμένη στο δημοφιλές ομότιτλο best-seller μυθιστόρημα του David Grann, η ταινία “Killers of the Flower Moon" μας μεταφέρει στην Οκλαχόμα της δεκαετίας του 1920 όπου τα μέλη της φυλής Οσέιτζ που είχε πλουτίσει λόγω του πετρελαίου που ανακαλύφθηκε στη γη τους αρχίζουν να δολοφονούνται το ένα μετά το άλλο. Οι κτηνώδεις αυτές δολοφονίες έμειναν στην Ιστορία ως Κράτος του Τρόμου.
Τα Θετικά:
+
Πιστή αποτύπωση της δεκαετίας του 1920 σε Σκηνικά, Κουλτούρες και Χαρακτήρες.
+
Αποτύπωση Συναισθημάτων με Εύστοχα Γκρο Πλάνα και του Περιβάλλοντα Χώρου με Έντεχνα
Μακρινά Πλάνα.
+
Καλές Ερμηνείες από όλο το Καστ αλλά ΟΧΙ και Θριαμβευτικές όπως ακούγεται. Ο ρόλος του Ντι Κάπριο πάντως είχε το μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και τα κατάφερε πολύ καλά. Όταν ήθελε να δείξει πολύ τρομαγμένος κατάφερνε να κάνει το κάτω χείλος του να τρέμει!!! Λόγω της Γενικότερης Θριαμβολογίας η Ταινία θα Αποσπάσει
Αγαλματίδιο/α.
+
Ρεαλιστική η έκβαση των Δρώμενων μη ξεστρατίζοντας από τις ράγες των αληθινών γεγονότων.
Καλό για την μη αλλοίωση των γεγονότων, κακό για την κινηματογραφική πλοκή.
+
Το Καλό γνώριμο Σκηνοθετικό ύφος του Σκορσέζε αλλά υπήρξε και Καλύτερος..
+ Κωμικά Τάιμ Άουτ Ελαφραίνουν την βαριά ατμόσφαιρα μέσω των Αυτοσχεδιασμών του ανηψιού με Κορύφωση τη στιγμή Τιμωρίας του από τον Θείο.
6 (+)
Τα Αρνητικά:
-
Λάθος Διαχείριση και Αξιοποίηση της μεγάλης διάρκειας των 3,5 ωρών. Σπατάλη της
Πρώτης ώρας σε παρουσίαση μη απαραιτήτων πληροφοριών Ντοκιμαντερίστικης αισθητικής
(όχι Σκηνοθετικά αλλά Θεματολογικά), δίνοντας την αίσθηση πρώτου επεισοδίου Τηλεοπτικής Σειράς. Και έτσι δεν έμεινε χρόνος προς το Φινάλε για την παρουσίαση
Σημαντικότατων γεγονότων τα οποία γνωστοποιεί ο Σκηνοθέτης στον θεατή υπό την
μορφή Θεατρικής Αφήγησης με πλήρη απουσία των εικόνων των πρωταγωνιστών. Στην
προσπάθειά του ο Σκηνοθέτης να κάνει ένα Πρωτότυπο Αφηγηματικό Κλείσιμο θεωρώ
πως έκανε Μέγα Σφάλμα.. Γιατί δεν μπορείς να κρατάς 3,5 Ολόκληρες ώρες τους Θεατές
σε μια Αίθουσα και στο Τέλος να μοιάζει ότι τους λες "Τα άλλα ας τα πούμε
συνοπτικά με μπλα-μπλά γιατί δεν έχω και την χρονική άνεση Τηλεοπτικής
Σειράς". Θυμάμαι ότι το 2010 ο Σκορσέζε που δεν είχε μπει μέσα του το
Τηλεοπτικό Δαιμόνιο (δεν υπήρχε ευτυχώς Netflix τότε) είχε κάνει Το Νησί των Καταραμένων (2010) με κανονική διάρκεια για τα κινηματογραφκά δεδομένα (2 ώρες) και είχε προλάβει
να παρουσιάσει Άψογα μια πολυσύνθετη Ιστορία..
-
Πολύς Λόγος έχει γίνει για τις Καλές Ερμηνείες.. Ναι όντος καλές ακόμα και στους
Δεύτερους ρόλους, αλλά δεν θα έλεγα ότι οι Βασικοί Πρωταγωνιστές έκαναν την Έκπληξη
ούτε ότι Ενθουσίασαν αφού έχουν καταθέσει στο Παρελθόν Βαθύτερες και πιο
Ουσιαστικές ερμηνείες (δεν χρειάζονται παραδείγματα πιστεύω).. Πολύς Ντόρος έχει
γίνει για την καλή ερμηνεία της Λίλι Γκλάντστοουν! Θεωρώ πως η Ερμηνεία ήταν
Καλή αλλά δεν είχε μεγάλο βαθμό δυσκολίας αφού η ερμηνεία της ήταν αρκετά ήπια
χωρίς έντονες εναλλαγές έκφρασης, χωρίς να ρισκάρει ερμηνευτικά. Για αυτό και πολλά άτομα γράφουν πως ερμηνεύει "Με τα Μάτια", λογικό όταν το υπόλοιπο πρόσωπο φοράει μια έκφραση σχεδόν ίδια
μονίμως, αποτυπώνοντας όλα τα Συναισθήματα μέσα από μια Μελαγχολική Βαριεστημένη έκφραση που
κάποιες φορές είχε μικρή προσθήκη Χαράς ή Πόνου αλλά παραδόξως, ούτε στάλα.. Δάκρυ...
- Εδειχνε ότι Πρόσεχε τις Λεπτομέρειες όπως στην Σκηνή Ασθένειας βασικού
χαρακτήρα (με Γκρο Πλάνο έδειχνε την Ταχυπαλμία στο λαιμό επομένως είχε
προηγηθεί Άσκηση για να μοιάζει ότι προήλθε η ταχυπαλμία όντως από την Ασθένεια). Αλλά σε άλλη σκηνή Μαχαιρώματος το μαχαίρι χτυπούσε το θύμα και μπαινόβγαινε στην κοιλιακή χώρα δίχως την παραμικρή αντίσταση και χωρίς να έχει αίμα πάνω του, δίνοντας την αίσθηση μαχαιρώματος
με αποκριάτικο μαχαίρι (αυτά με το ελατήριο που η λεπίδα χώνεται στην λαβή).
3 (-)
