κριτική: Ο Κος ΧΟΛΜΣ (MR. HOLMES) [***]

[Πρεμιέρα: 16/07/2015]

Κοινωνικό Μυστηρίου / Σκηνοθεσία: Μπιλ Κόντον / Σενάριο: Τζέφρι Χάτσερ (βασισμένο στην Νουβέλα του Μιτς Κάλιν) / Πρωταγωνιστούν: Ιαν ΜακΚέλεν, Μίλο Πάρκερ, Λόρα Λίνεϊ, Χέιτι Μόραχαν / Μουσική: Κάρτερ Μπάργουελ / Παραγωγή: Βρετανία - ΗΠΑ / Διανομή: Seven Films & Σπέντζος Φιλμ / Διάρκεια: 104''

Υπόθεση: Ο διάσημος ντεντέκτιβ Σέρλοκ Χόλμς το 1947 στα 92 πλέον του χρόνια, αποφασίζει πριν έρθει η στιγμή που θα κλείσει τα μάτια, να εξιχνιάσει μια υπόθεση που είχε εγκαταλείψει στο παρελθόν και η οποία στάθηκε η αφορμή για να εγκαταλείψει και την ενεργό δράση του ως Ντεντέκτιβ. Εμπόδια στην προσπάθειά του αυτή θα σταθούν τα γηρατειά και οι συνέπειες τους.

Συνήθως οι δοκιμασμένες συνταγές κερδίζουν την αποδοχή των κινηματογραφικών παραγωγών, έτσι και σε αυτή την περίπτωση συνεργάζονται ξανά ο βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθέτης Μπιλ Κόντον, με τον καταξιωμένο ηθοποιό  Ίαν Μακ Κέλεν (γνωστός στο ευρύτερο κοινό από τον ρόλο του Γκάνταλφ στο "Ο  Άρχοντας Των Δαχτυλιδιών") μετά από 17 χρόνια (μετά το «Θεοί και Δαίμονες» <Gods and Monsters>  του 1998). Το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό μιας και "μαγειρεύουν" την καλύτερη κατά την γνώμη μου μεταφορά του μυθικού αυτού ήρωα στην μεγάλη οθόνη. Κι επειδή το καλύτερο καμιά φορά είναι σχετικό να διευκρινίσω πως παρουσιάστηκε ο μυθικός ήρωας στην πιο ρεαλιστική του εκδοχή διατηρώντας την διαχρονική μαγεία του, παρόλα τα βάρη των χρόνων τα οποία επιβάρυναν την οξύτητα των ικανοτήτων του.. 

Η εποχή του 1947 αποτυπώνεται με απόλυτη πιστότητα με δέουσα προσοχή στις λεπτομέρειες όπως στα σκηνικά, την ενδυματολογία και στο προφίλ συμπεριφορών και χαρακτήρων. Η ταινία στηρίζεται κυρίως στο πρωταγωνιστή της αφού κατακλύζει τα περισσότερα καρέ της οθόνης. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι υπόλοιποι ρόλοι που έχουν μικρότερη συμμετοχή ότι δεν είναι αξιόλογοι και ότι δεν μπορούν να συμπορευτούν ερμηνευτικά με τον πρωταγωνιστή. Πάντως η ίδια παραγωγή με έναν άλλον πρωταγωνιστή, ίσως να μην είχε την ίδια κινηματογραφική αίγλη. Οι ρυθμοί της ταινίας εναρμονίζονται με την προχωρημένη ηλικία  του κεντρικού ήρωα και την τονίζουν ακολουθώντας ένα ήπιο μοτίβο, με αρκετά σταθερά μακρινά πλάνα, αργές κινήσεις της κάμερας και χαλαρό μοντάζ.

Η φωτογραφία τονίζει τις θερμές αποχρώσεις και ακολουθεί την τακτική ενός διακριτικού χρωματικού ξεθωριάσματος, τόσο που προσφέρει μια παλιομοδίτικη οπτική, χωρίς όμως να χαθεί η φυσικότητά των χρωμάτων. Οι φυσικές ομορφιές παρουσιάζονται από μακρινά πλάνα που προσθέτουν στην ελκυστικότητα του φιλμ. Τα συχνά γκρο πλάνα εστιάζουν στα πρόσωπα των ηρώων μεταφέροντας την ψυχοσύνθεσή τους στο κοινό, καθιστώντας την ταινία απόλυτα ανθρωποκεντρική. Για αυτό και ο θεατής απορροφάται από τα πρώτα πλάνα και δεν νιώθει πουθενά να τον εγκαταλείπει η προσοχή του. Η πλοκή δεν παίρνει δάφνες ίντριγκας και πρωτοτυπίας κι ενώ η ταινία δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει με βαρύγδουπα και εφετζίδικα κόλπα δεξιοτεχνίας του κεντρικού της χαρακτήρα, το κοινό ενθουσιάζεται μέσα από την δεξιοτεχνία της απλότητας, της θέλησης, της επιμονής και ειλικρίνειας. Η ταινία καταφέρνει να αιχμαλωτίσει τον θεατή και να τον προβληματίσει με τα εύστοχα μηνύματα που του περνάει. Τελικά η ζωή πρέπει να παρουσιάζεται από μία απόλυτη ρεαλιστικότατα ή μέσα από ένα παραμυθένιο πρισματικό φακό που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα όπου και όσο χρειάζεται; Τελικά υπάρχει πάντα μια λύση για όλα τα προβλήματα; Και ποιες είναι οι συνέπειες της μοναξιάς; 

Σε αυτή την μεταφορά του Σέρλοκ Χολμς μαθαίνουμε τον πραγματικό ήρωα που κρυβόταν  πίσω από τον μύθο του ήρωα.. Και βλέπουμε ότι καμιά φορά οι μύθοι είναι λιγότερο εντυπωσιακοί από την πραγματική αξία των ηρώων.. Πολλές φορές τα κατορθώματα τα πιο ουσιώδη είναι αυτά που δεν μας εντυπωσιάζουν, τουλάχιστον με την πρώτη ματιά.. Γιατί τα κατορθώματα του Σέρλοκ Χολμς σε αυτή την μεταφορά του στην οθόνη, μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά, αλλά είναι αληθινά.. Όπως αληθινή και ειλικρινής είναι και αυτή η ταινία που δεν εξαπατά το κοινό με κανένα τρικ και του δίνει ακριβώς αυτό που του υπόσχεται.. Μία ταινία που σε καθηλώνει και σε αποζημιώνει για το χρόνο σου και τα χρήματα που διέθεσες.. Ένας Σέρλοκ Χολμς από τους καλύτερους που έχουμε δει στην μεγάλη οθόνη κι ένας Ίαν Μακ Κέλεν που αποδεικνύει για ακόμα μία φορά γιατί είναι καταξιωμένος ηθοποιός! Η μουσική που υπογράφει ο Κάρτερ Μπάργουελ, αγκαλιάζει μελωδικά την κλασική και αρχοντική ατμόσφαιρα του φιλμ, προσφέροντας ένα καθηλωτικό Soundtrack.

Το μόνο ελάττωμα της ταινίας είναι ότι.. θα σας δημιουργήσει μια ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία και φοβία στην συνάντηση σας με Σφήγκες.. Προσοχή.. Όχι με Μέλισσες.. αλλά με Σφίγγες! Γιατί όπως μας διευκρίνισε και ο Κος Χολμς.. μπορεί να μοιάζουν.. αλλά είναι τελείως διαφορετικές!!! 

(Η Ηγετική Αρχοντιά που προσδίδει στο χαρακτήρα του Χολμς ο Ίαν Μακ Κέλεν)

(Την Ταινία Παρακολούθησα στο Ανακαινισμένο Θερινό Σινεμά "Ρία" στη Βάρκιζα. 
Διαθέτει μία Κλασική Αισθητική με προσμίξεις μοντέρνων στοιχείων που το καθιστά μία καλή πρόταση για όσους αναζητούν μια κλασική και λυτή πολυτέλεια)


Τρέιλερ: