[Πρεμιέρα: 20/06/24]
Κοινωνική / Σκηνοθεσία-Σενάριο: Ρένος Χαραλαμπίδης / Πρωταγωνιστούν: Ρένος Χαραλαμπίδης, Μαργαρίτα Αναραντίδη, Ελευθερία Στάμου / Διάρκεια: 74 λεπτά / Παραγωγή: Ελλάδα 2024 / Διανομή: ΔΑΝΑΟΣ
Υπόθεση: Ένας Ραδιοφωνικός Παραγωγός την βραδιά που κλείνει τα 50 του προσπαθεί να προσεγγίσει μέσω των ερωτικών μηνυμάτων της στο Τηλεφωνιτή του, μια παλιά του γνωριμία ωστε να διορθώσει λάθη του παρελθόντος.. Ο Χρόνος ομως Πλησιάζει..
Θα προλάβει;;;;
Προσοχή Πλησιάζει η Ώρα 12 (00:00).. Όχι μην πανικοβάλεστε, δεν θα βγούνε Βρυκόλακες, Ζόμπι και Φαντάσματα.. Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, θα βγούνε φαντάσματα, τα Φαντάσματα του παρελθόντος κουβαλώντας μαζί τους Νοσταλγίες, Χαρές και Πίκρες.. Άρα πρέπει να μας πιάσει Πανικός.. Γιατί αυτά τα Φαντάσματα είναι πιο Τρομακτικά από Βρικόλακες και Ζόμπι.. Γιατί μπορούν Ξαφνικά να Σκοτώσουν Παρόν και Μέλλον..
Αυτό συμβαίνει και στον κεντρικό ήρωα του Νυχτερινού Εκφωνητή.. Η Ώρα Πλησιάζει.. Ο Καιρός Πλησιάζει.. Δεν ξέρουμε αν Πέρασε ή αν Ήρθε τελικά αλλά ένα είναι σίγουρο, ότι ο Καιρός κυλάει μέσω των Βιαστικών Δεικτών του Ρολογιού και δεν γυρίζει πίσω.. Αυτό είναι και το βασικό κεντρικό θέμα της ταινίας.. Ο Χρόνος.. Το κλείσιμο των 50 Χρόνων.. Ένας αριθμός που σαν ξυπνητήρι σε Ξυπνάει.. Σου Θυμίζει ότι ένας Κύκλος Κλείνει για να Ανοίξει ένας άλλος.. Κι οταν ένα Κεφάλαιο Κλείνει ακολουθεί ο απαραίτητος Απολογισμός.. Αν νιώσεις Ευχαριστημένος το ξυπνητήρι αυτό Μελωδικά συνοδεύει τις Όμορφες Σκέψεις σου.. Αν όμως ο Απολογισμός σε Απογοητεύσει, τότε το Ξυπνητήρι χτυπάει σαν Καμπάνα και προσπαθείς μέσα σε λίγα λεπτά να προλάβεις ότι δεν πρόλαβες για Χρόνια.. Γιατί δεν πρόλαβες; Ίσως γιατί είπες ότι όλοι μας.. "Δεν θα Τύχει σε Εμένα".. Γιατί τα Νιάτα δημιουργούν την Ψευδαίσθηση του Απειρου Χρόνου.. και όταν διαπιστώσεις την αλήθεια τρέχεις και δεν φτάνεις.. Ο Χρόνος όμως θα σε φτάσει και θα σε προσπεράσει σε Βραδινό Μαραθώνιο Αγώνα.. Θα καταφέρεις να τον προφτάσεις αν τρέξεις με όλη σου την δύναμη; Ή δεν εξαρτάται μόνο από τα δικά σου πόδια; Μήπως εξαρτάται κι από τα πόδια του άλλου τον οποίο κυνηγάς; Ή μήπως δεν εξαρτάται από τα πόδια κανενός, γιατί πολύ απλά είναι στο Χέρι του Χρόνου.. Αυτός αποφασίζει κι εμείς ακολουθούμε Σιωπηλοί ή Τραγουδώντας ή Χορεύοντας.. Με οδηγό μας την Φαντασία και το Όνειρο.. Γιατί στο Όνειρο βάζεις εσύ τους Κανόνες κι Όχι ο Χρόνος.. Στο Όνειρο σου εσύ Σκηνοθετείς τον Χρόνο.. Τα Όνειρα όμως κάποια στιγμή Τελειώνουν, όπως κι ο Χρόνος.. Είπαμε πως όταν κάτι Τελειώνει αρχίζει κάτι άλλο.. Όταν Τελειώσει ο Χρόνος ανοίγει μια Χρονοπύλη που σε οδηγεί ή πίσω στο Χρονο ή στο Μέλλον.. Όταν τελειώνει το Όνειρο αρχίζει ένα άλλο ή ένας Εφιάλτης..
Όλα όσα προανέφερα βασανίζουν τις Σκέψεις και τα Συναισθήματα των Χαρακτήρων της Ταινίας, των Θεατών και των Ακροατών.. Όλα αυτά υπό το Άγρυπνο Σκότος της Νύχτας.. Το Σκοτάδι της Νύχτας φωτίζει εντονότερα από το Φως της Μέρας την Νοσταλγία και το Υποσυνείδητο.. Για αυτό η Ταινία εξελίσσεται την Νύχτα.. Στο Σκοτάδι δεν μπορείς να Δεις με τα μάτια και Προσπαθείς να δεις μέσα από τους Ήχους, ακούγοντας δημιουργείς τις Εικόνες.. Έτσι έβλεπε κι ο Ήρωάς μας, μέσα από τους Ήχους, όπως και οι Ακροατές/Θεατές.. Μόνο που κάποιοι Ήχοι δεν Διέσχισαν ποτέ τα Ραδιοκύματα.. Έμειναν εγκλωβισμένοι στο Τηλεφωνικό Δύκτιο.. Δεν τους Άκουσαν οι Ακροατές, παρά μόνον ο Ήρωάς κι ο Μυστήριος Καλούντας.. Ξαφνικά Σιωπή.. Από αυτές που Βροντούν πιο δυνατά κι από Έκρηξη.. Σιωπή, Νύχτα, Αυτόματος Τηλεφωνιτής, Κασέτα, Τραγούδι, Χορός..
Η Ώρα Πλησιάζει.. η εκπομπή τελειώνει.. οι Τίτλοι Τέλους Πλησιάζουν.. Τα Συναισθήματα των Θεατών Καθηλωμένα.. Οι Τίτλοι Πέφτουν, μαζί και οι Νότες που τους Συνοδεύουν.. Ένα θα πω.. Κανένας Θεατής στην γεμάτη Αίθουσα δεν σηκώνεται.. σαν να μη θέλουν να τελειώσει η Εκπομπή/Ταινία σαν να Περιμένουν Κάτι.. μαζί τους περιμένει κι ο Ήρωάς μας κάπου κρυμμένος πίσω από τους Τίτλους Τέλους.. Περιμένει να ακούσει Εντυπώσεις κι Αντιδράσεις.. Και πολλές Φορές η Σιωπή είναι η πιο Δυνατή Αντίδραση.. Για αυτό στο Φινάλε αυτής της Μαγικής, Ποιητικής, Λυρικής, Στοχαστικής, Φιλοσοφικής και Συγκινητικής Εκπομπής/Ταινίας που Είδαμε, Ακούσαμε και Νιώσαμε, Φωνάζουμε δυνατά με την Σιωπή μας.. Μπράβο Ρένο... Σε Ευχαριστούμε που Επέστρεψες όπως Είσαι και θα Είσαι Πάντα!!! Και μην Ακούς τους Κριτικούς που Θάβουν με λίγα Αστεράκια και Κουτάκια, οι Φελλοί και τα Σ**** επιπλέουν, οι Θησαυροί των Πειρατών βρίσκονται Θαμμένοι στο Βυθό.. Να Ακούς τους Θεατές που τους Άφησες για ακόμα μια φορα Άφωνους.. Αυτό το Ρομαντικό Κοινό που Λαχταράει το Ρομαντικό και Λυρικό Σινεμά το οποίο τείνει να εξαφανιστεί μαζί με τα Παλιά Καρτοτηλέφωνα και τις Κασέτες των Παλιών Τηλεφωνητών.. Γιατί πλέον ζούμε στην εποχή που τα πράγματα ΔΕΝ μπορείς να τα Αγγίξεις, όπως τις Ψηφιακές Ταινίες, την Ψηφιακή Μουσική και τα Ψηφιακά πλέον Συναισθήματα..
Soundtrack: